typ klasyczny
Encyklopedia PWN
psychol. modyfikacja zachowania się jednostki w wyniku jej dotychczasowych doświadczeń.
wczesnochrześcijańska sztuka, sztuka starochrześcijańska,
twórczość artystyczna pierwszych społeczeństw chrześcijańskich, rozwijająca się w dziedzinach architektury, sztuk plastycznych i rzemiosła artystycznego między początkiem III w. a przełomem VI i VII w. na obszarze cesarstwa rzymskiego;
oddziaływanie między atomami lub grupami atomów prowadzące do utworzenia bardziej złożonego układu, np. cząsteczki, kryształu (szkło kryształowe);
psychol. nacisk środowiska społ. na zmianę lub zachowanie przez jednostkę postaw, sądów, przekonań;
